Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2013

Ο Ιερέας (ρωσική ταινία ΠΟΠ)

Ο Ιερέας (ρωσική ταινία ΠΟΠ)

H πολιτική γενεαλογία της βαναυσότητας Του Χρήστου Γιανναρά

Δύο είναι μάλλον τα στοιχεία που κυρίως απωθούν ή φοβίζουν τον (ομαλού ψυχισμού) πολίτη στην περίπτωση της «Xρυσής Aυγής». H χιτλερική ιδεολογία και η μεθοδική, έμπρακτη βαναυσότητα. H νεωτερική «δημοκρατία» αρέσκεται να είναι μεγαλόψυχη: Oι λαοί που τη γέννησαν ξέρουν, από πείρα οδυνηρή, σε ποια τυραννία οδηγεί ο έλεγχος των φρονημάτων και κάθε κανόνας «ορθότητας» απόψεων, ιδεών, πεποιθήσεων. Γι’ αυτό στη νεωτερική «δημοκρατία» δεν απαγορεύονται ούτε και ιδεολογίες που παρήγαγαν, χρησιμοποίησαν ή δικαιολόγησαν φρικώδη εγκλήματα, εφιάλτες απανθρωπίας, βασανισμό εκατομμυρίων ανθρώπων – ο ναζισμός, ο φασισμός, η λενινιστική, σταλινική, μαοϊκή εκδοχή και πρακτική του μαρξισμού. Oσοι ασπάζονται αυτές τις ιδεολογίες της απανθρωπίας (και υπάρχει σε κάθε κοινωνία κάποιο ποσοστό ψυχικά προβληματικών ή ανώριμων ανθρώπων) έχουν το δικαίωμα να οργανώνονται και σε συλλόγους, σε σωματεία – όχι όμως σε κόμματα. Tους απαγορεύεται να χρησιμοποιούν τις πολιτικές ελευθερίες, που εξασφαλίζει η «δημοκ

Η Θεολογία Μεσοπέλαγα: Βίος και έργο του καθηγητή Πέτρου Βασιλειάδη

Η Θεολογία Μεσοπέλαγα: Βίος και έργο του καθηγητή Πέτρου Βασιλειάδη : Του λέκτορα του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ Μόσχου Γκουτζιούδη Θα ήθελα να ξεκινήσω την αναφορά μου στο πρόσωπο και το έργο του σεβ...
Διδάσκοντας γύπτους και τσελεπήδες περί περιτομής και αβατάρα «Ιθαγένεια» και «Ερώτημα περί της Αληθείας» σε συνθήκες πολυπολιτισμικότητας. Θανάσης Ν. Παπαθανασίου, Περιοδικό:  Σύναξη τ. 98, ΑΠΡΙΛΙΟΣ – ΙΟΥΝΙΟΣ 2006, σελ. 35-47 Στο κείμενο αυτό  (1)  θα επιχειρήσω να αναζητήσω τη ραχοκοκαλιά. Από τη θεολογική προίκα της Εκκλησίας, δηλαδή, θα προσπαθήσω να ανασύρω τα στοιχεία εκείνα, τα όποια - στη δική μου, τουλάχιστον, οπτική - δύνανται και οφείλουν να αποτελέσουν σπονδυλική στήλη, θεμελιώδεις άξονες για τη σάρκωση μιας στάσης με νόημα απέναντι στην πολυπολιτισμικότητα. και ιδιαίτερα στην εκπαιδευτική πράξη . Ήταν πριν δεκατρία, περίπου, χρόνια, στην πρώτη χρονιά της θητείας μου στο Λύκειο Ζεφυρίου της Δυτικής Αττικής. Σε ένα σχολειό που μου έχει αφήσει εξαιρετικά ζεστές μνήμες, με υπέροχους νέους και σπουδαίους συναδέλφους. Πλησίαζε Πάσχα και ξεδίπλωνα με ενθουσιασμό στους μαθητές μου τη θεολογία της θείας Ευχαριστίας και πως η σύναξη των πιστών το βράδυ το