Μετανάστευση - ανθρωπισμός - εποικισμός - αλληλεγγύη και απειλή. Του Θέμη Καζαντζίδη

Ο κάθε ένας ξεχωριστά από όσους περνούν καθημερινά τα σύνορα της Ε.Ε. δεν το κάνει με σκοπό να εποικίσει την Δύση. Ούτε που του περνάει από το μυαλό. Θέλει μόνο να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό του και, αν δεν έρχεται μόνος, για την στενή πυρηνική οικογένειά του. Μέχρι εκεί. Αν τον ρωτήσεις θα σου πει, δεχτείτε με, δεν θα σας ενοχλήσω, θα δουλέψω τίμια και θα ζήσω και, στο κάτω κάτω, τι διαφορά θα κάνω εγώ.ένας μέσα στα πεντακόσια εκατομμύρια; Και θα έχει απόλυτο δίκαιο. Όλοι μαζί, όμως, αυτοί που έρχονται και αυτοί που θέλουν να τους ακολουθήσουν, γίνονται κάτι άλλο. Γίνονται τελικά, χωρίς ούτε να το θέλουν, ούτε να το σχεδιάσουν, ούτε να το αντιληφθούν, εποικιστές. Ο ανθρωπισμός είναι μια μικρή μόνο πτυχή αυτής της εξαιρετικά σοβαρής υπόθεσης, που εξελίσσεται στις μέρες μας, με αβέβαιο μέλλον. Αν δει κανείς τον κάθε ένα, ατομικά, από όσους ματώνουν, υποφέρουν ή και πεθαίνουν πίσω από τα συρματοπλέγματα που, σε κατάσταση πλήρους σύγχυσης, στήνει η Δύση στα σύν...