Δάνεισε τα μετάξια στον άνεμο

Δημοσιευμένο στο facebook στις 14 Ιουλίου 2021 Πέρασαν λίγες μέρες από την μνήμη του. Τη μνήμη του πιο παρεξηγημένου και διαπομπευμένου σύγχρονου αγίου. Παρεξηγημένου και διαπομπευμένου από φίλους και εχθρούς της Εκκλησίας. Οι δεύτεροι παίρνουν αφορμή από τον φανατισμό των πρώτων και γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος. Τι ήταν όμως τελικά ο Άγιος Παΐσιος; Ένας σύγχρονος άγγελος που μοίραζε ευλογίες και θαύματα σε κάθε έναν που προσέφευγε σε αυτόν; Ήταν ένας συνομιλητής του Χριστού που μπορούσε να δώσει «παραγγελία», κατά τις προσευχές των «αμαρτωλών» προσκυνητών; Ήταν ένας προφήτης μελλοντολόγος που έβλεπε διορατικά την πορεία κάθε επισκέπτη του και συνάμα την πορεία της Ελλάδας; Διάβασα ένα από τα βιβλία του, το πρώτο: «Με πόνο και αγάπη για το σύγχρονο άνθρωπο». Ένα υπέροχο βιβλίο για κάθε χριστιανό. Όμως θέλω να πω εδώ ότι τον συνάντησα δυο φορές. Ναι τον γνώρισα, του μίλησα και μου μίλησε και έχω ιδίαν εικόνα. Θα πει κάποιος «και τι με αυτό ρε φίλε; Η γνωριμία σου αποτελεί την πεμπτουσί

  Είδα τον "Άνθρωπο του Θεού". Προηγουμένως είχα διαβάσει λογιών λογιών κείμενα. Κυρίως θετικά, ορισμένα ενθουσιώδη και μερικά υπερασπιστικά του θέματος, όχι του περιεχομένου. Γεννήθηκα Χριστιανός όπως άλλοι γεννιούνται κωφάλαλοι. Θέλω να πω ότι, όσο και να με πληγώνει η μάνα μου, η Εκκλησία, πάντα θα την αποδέχομαι ως μάνα μου. Και θα θυμώνω με τις αντίχριστες προκαταλήψεις πεφωτισμένων στοχαστών που αμολάνε τη μία βλακεία μετά την άλλη εναντίον του Χριστού, των αγίων του και της Εκκλησίας του. Έτσι, αναρτήσεις σαν αυτές του Τατσόπουλου ή του Ψαριανού -που κατά τα λοιπά τους εκτιμώ πάρα πολύ- με ξένισαν. Λοιπόν... Πήγα και είδα την ταινία. Άφησα λίγο χρόνο να περάσει για να την επεξεργαστώ. Και ιδού γράφω ό,τι αισθάνθηκα κατάλληλο για να θίξω... Θα χωρίσω την κριτική μου στα θετικά, στα αρνητικά και στα θεολογικά, όπως τα αντιλαμβάνομαι και τα τρία με τις λίγες κινηματογραφικές γνώσεις και τις κάπως περισσότερες θεολογικές που κατέχω: α) Θετικά... Υποδειγματικό γύρισμα. Άψογ