Δάνεισε τα μετάξια στον άνεμο

  Τον είχα δάσκαλο στις μεταπτυχιακές μου σπουδές, τον διαβάζω συχνότατα, τον επικαλούμαι ωσαύτως. Συχνά τον σκέφτομαι και τον αποδέχομαι ως έναν από τους γονιμότερους στοχαστές και θεολόγους... Πρόκειται για τον αγαπημένο Θανάση Παπαθανασίου. Το λοιπόν, ο δάσκαλος, συμμετέχει σε ένα συνέδριο με θέμα «Ορθοδοξία και διαθρησκειακός διάλογος την εποχή της εκκοσμίκευσης» και μας μεταφέρει στο facebook εντυπώσεις, αλλά και περίληψη της εισήγησής του, δηλαδή ενός καίριου σχετικού προβληματισμού του. Κατόπιν, δέχεται τα συγχαρίκια ενός σχολιαστή/αναγνώστη της ανάρτησης, με καν'να δυο πονηρά ερωτηματάκια: -Πώς μας βλέπουν οι άλλες θρησκείες; -Οι θεολόγοι της πρώτης γραμμής, που παίρνουν μέρος στα συνέδρια σήμερα, προσπαθούν να έχουν και εμπειρία Χριστού, ή η μελέτη των συγγραμμάτων έχει το προβάδισμα; Ο δάσκαλος σηκώνει το γάντι και είναι παράδειγμα προς μίμηση. Με αγαπητικό/χριστιανικό λόγο, δεν αφήνει τίποτε ξέμπαρκο: "1) Υπάρχουν πάρα πολλές θρησκευτικές ταυτότητες (ακόμα και έντον

          Βγαίνει ένας Δεσπότης πρωί πρωί από το σπίτι του. Κάνει την προσευχή του στο εκκλησάκι του και κατόπιν ποτίζει τα λουλούδια και τα δέντρα της αυλής του σπιτιού του. Μιας αυλής που είναι ανοιχτή σε όλο τον κόσμο. Ενός κήπου που είναι συνάμα και πάρκο, και είσοδος σε παρακείμενο Δημοτικό Σχολείο και Λύκειο.      Βρίσκει πεσμένο ένα πουλί. Το αναγνωρίζει... Μικροτσικνιάς είναι... Πόσοι και ποιοι ξέρουν τι είναι ο μικροτσικνιάς; Ο Δεσπότης τον ξέρει όμως, διότι είναι αυτός που αγκάλιασε τις ευαισθησίες των συμπολιτών του, των πνευματικών του παιδιών, σχετικά με την οικολογία. Πριν 3 χρόνια, είχε φέρει την Ορνιθολογική εταιρεία στην Κω να μιλήσει για τους βιοτόπους του νησιού και να ξεναγήσει τους Κώους, τους συμπολίτες του, στους βιοτόπους αυτούς.      Φοβάται μην τυχόν δεν προλάβει να σώσει τον μικροτσικνιά. Τηλεφωνεί επί τόπου τον Αντώνη... Ένα δικό του παιδί, που διακρίθηκε για τις οικολογικές ευαισθησίες του. Ο Αντώνης έρχεται αμέσως και σώζει τον μικροτσικνιά, κατ' αρχήν