Δάνεισε τα μετάξια στον άνεμο

Απ’ όλες τις πόλεις της Ελλάδας, εκείνη που έχει την πιο ενδιαφέρουσα, την πιο περιπετειώδη, την πιο τραγική, την πιο «μυθιστορηματική» εξέλιξη και ιστορία μέσα στον εικοστό αιώνα είναι αναμφίβολα η Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη υπήρξε ακμάζουσα πολυπολιτισμική πολιτεία στην οθωμανική αυτοκρατορία· ήταν το επιστέγασμα των ελληνικών κατακτήσεων στους Βαλκανικούς πολέμους· αποτέλεσε την έδρα του κινήματος των Νεοτούρκων, της κυβέρνησης Εθνικής Άμυνας στον Εθνικό Διχασμό, αλλά και του συμμαχικού στρατού στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο· έγινε βορά της μεγάλης πυρκαγιάς που κατέστρεψε το μεγαλύτερό της τμήμα το 1917· αναγεννήθηκε· έγινε προσφυγομάνα στην καταστροφή του ’22· έχασε σταδιακά τις βασικές, πλην της ελληνικής, κοινότητές της, τη βουλγαρική, την οθωμανική, την εβραϊκή· συνταράχθηκε από σκοτεινές πολιτικές δολοφονίες· βίωσε με τρόπο φοβικό την μετεμφυλιακή περίοδο, ούσα πλησίον του από βορρά κινδύνου, αλλά και με τρόπο ενοχικό το πρόσφατο παρελθόν της και τη βία...

Ο θέλων μουσικήν μαθείν και θέλων επαινείσθαι θέλει πολλάς υπομονάς θέλει πολλάς ημέρας τιμήν προς τον διδάσκαλον δουκάτα εις τας χείρας τότε να μάθει ο μαθητής και τέλειος να γένει .  (Παναγιώτης Χαλάτζογλου, Κωνσταντινούπολη, μέσα 17 ου  αιώνα). https://youtu.be/QP8_r8U04A0 Τι ωραία που τα έγραψε τούτος ο μουσικός του 1650; Σε λίγες γραμμές περιέγραψε όλη τη διαδικασία που χρειάζεται το παίδεμα με την τέχνη των μουσών… Η μουσική είναι ιεροτελεστία και προσευχή, είναι παιδαγωγία και συνάμα πειθαρχία και σπουδή στην ομορφιά. Όσα από τα παιδιά περπατούν στους δρόμους της μουσικής, δεν αργεί η ώρα που τα βλέπουμε στο υψηλό επίπεδο της ομορφιάς και της άσκησης γοητείας που μας έκαναν οι 27 μαθητές και μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου της Ρόδου. Λέω «Ρόδος» και «Μουσικό Σχολείο» και η ανάμνηση με κάνει να γλυκαίνομαι. Χειμώνας του 2000 και εργαζόμουν ως καθηγητής Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής στο Μουσικό Γυμνάσιο Σερρών. Το σχολείο μας τότε,...