Τιμώντας μιαν άξια διευθύντρια διεύθυνσης εκπαίδευσης, τη Χριστίνα - Χρυσάνθη Βαμβούρη

      

       Δεν είναι εύκολο στο σύγχρονο ελληνικό κράτος να βρεις άξια στελέχη που να πάρουν θέσεις ευθύνης στον κρατικό μηχανισμό... Πιστεύω ότι ακόμη και η Νέα Δημοκρατία, που θεωρητικά εκπροσωπεί τον φιλελευθερισμό και τη λογική της Μάργκαρετ Θάτσερ, είναι πολύ μακριά νυχτωμένη... Εγκλωβισμένη σε έναν ιδιότυπο δημοσιοϋπαλληλικό σοβιετισμό, έπεσε στην παγίδα των δικών της συνδικαλιστών που διόλου σπάνια, είναι ένα μάτσο άχρηστοι συνηθισμένοι συνδικαλιστές. Δεν βλέπετε τη λύσσα με την οποία η ΔΑΚΕ πολέμησε την ηλεκτρονική ψηφοφορία των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών; Δικαιολογίες της πλάκας και ύβρεις εναντίον μιας υπουργού που ενδεχομένως είναι ό,τι καλύτερο έχει αυτή τη στιγμή ο πολιτικός μας κόσμος ως εν ενεργεία πολιτικό.

            [Είμαι φανατικά υπέρ της Διαμαντοπούλου, αλλά αυτήν την ξεδόντιασε το ίδιο της το κόμμα – απλά ντροπή για το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, του ΓΑΠ και του Βενιζέλου το οποίο είμαστε πολλοί αυτοί που το συμπαθήσαμε].

            Στα 22 χρόνια που είμαι εκπαιδευτικός, σε θέσεις ευθύνης σχολείων γνώρισα λίγους άξιους εκπαιδευτικούς... Τι σημαίνει θέση ευθύνης; Να ξέρεις καλά τον νόμο, να θες να τον εφαρμόσεις κατά γράμμα και κατόπιν αν χρειαστεί να τον υπερβείς να μην προδίδεις ποτέ το πνεύμα του... Έτσι κι αλλιώς στην εκπαίδευση, κανένας νόμος δεν εξυπηρετεί κανένα συμφέρον. Αριστερόστροφοι ή δεξιόστροφοι νόμοι, στον μαθητή στοχεύουν.

            Θέση ευθύνης επίσης σημαίνει να ξέρεις να εμπνέεις, να φτιάχνεις ομάδα και να παίρνεις ευθύνες πάνω σου... Όχι να συσκέπτεσαι για ψύλλου πήδημα, τυραννώντας τους υφισταμένους σου αλλά να μπαίνεις εσύ προσωπικά στη φωτιά κάθε υπόθεσης. Να μαθαίνεις διαρκώς και να μην φοβάσαι μη τυχόν και στραπατσαριστεί η μουτσούνα σου... (παιδιά, να σας πω σε άλλη φάση για άχρηστους διευθυντές, που μας αλλάζαν τον αδόξαστο σε άχρηστες συνεδριάσεις για να δώσουμε μία μέρα αποβολή σε μαθητή, επειδή ο ίδιος ο διευθυντής κώλωνε να το κάνει...Και δώσ’ του κουβέντα, και να πηγαίνει 16.15 το απόγευμα κι εμείς να μιλάμε γιατί ο Γιαννάκης έσπασε ένα παράθυρο κι είπε το συμμαθητή του μλκα!!!).

            Λοιπόν σε επίπεδο διευθυντών λίγοι ήταν οι άξιοι λόγου διευθυντές μου. Φοβικά ανθρωπάκια τα περισσότερα που κοζάρουν ένα σκασμό πτυχιοδιπλώματα της πλάκας όπου με περισπούδαστο τρόπο διατυμπανίζουν τη σπουδαιότητα της συμβολής της πατάτας στην εξερεύνηση της εκπαιδευτικής πολιτικής στη Σελήνη...

            Σου έρχεται ένας τύπος με απόλυτα χαρακτηριστικά βλακός και μειονεκτικού ανθρώπου... Πτυχίο Ποιμαντικού, καπάκι πτυχίο Νομικής και Παντείου, καπάκι μεταπτυχιακό στην «Πνευματική - Ηθική Διδασκαλία του Μοναχού Αντιόχου» (τρέχα γύρευε – και γαμώ τις επιστημονικές αγωνίες) και καπάκι διδακτορικό με θέμα τους λόγους ενός μακαρίτη πανίβλακα μητροπολίτη Δεδέαγατς και Τρανσυλβανίας σχετικά με την ελληνικότητα της Μακεδονίας (οργασμός επιστημονικής αγωνίας!!!)...  Το τραγικό είναι ότι για τον συγκεκριμένο εντελώς μειονεκτικό άνθρωπο συστήθηκαν 3μελείς και 7μελείς ακαδημαϊκές επιτροπές και του έδωσαν μάστερ και ντοκτορά... Τι να πεις τώρα για τους πανεπιστημιακούς μας...

[Σ.Σ. Μην ψάχνετε παιδιά κάποιον για ταυτοποίηση.  Το παράδειγμα το πήρα από αγόρευση του υπουργού Βορίδη σε κοινοβουλευτική επιτροπή αρμόδια για νομοσχέδιο αξιολόγησης υπαλλήλων].

            Βάλε τώρα ότι όλοι αυτοί ξέρουν αγγλικά σε επίπεδο C2... Όχι από το Cambridge ή το Michigan που στέλνουμε τα παιδιά μας (εγώ τουλάχιστον) αλλά από κάτι αμίμητα πτυχία όπου δεν εξετάζεσαι προφορικά ή ακουστικά (LRN – TOEIC και άλλα αμίμητα)... Κάποιοι καταθέτουν μεταπτυχιακές εργασίες σε ξένα πανεπιστήμια, των οποίων τη γλώσσα δεν ομιλούν πιστοποιημένα (καλά πώς καταθέτεις μεταπτυχιακό στην Ιταλία και δεν καταθέτεις γνώση Ιταλικών; Στα ελληνικά την υπέβαλλες;).

            Δυστυχώς η ΝΔ, σε όλες αυτές τις αντικειμενικές μπούρδες έδωσε 70% βαρύτητας... 30% έδωσε στην περίφημη συνέντευξη, την οποία τα υποψήφια στελέχη την δίνουν σε ανθρώπους οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση είναι άμοιροι τεχνολογίας δομημένων συνεντεύξεων...

            Τι σημαίνει δομημένη συνέντευξη;

Α) Κύριε Τοπαλίδη, έχετε αυτούς και αυτούς τους τίτλους σπουδών... πείτε μας σας παρακαλούμε τη σημασία τους, αναφορικά με τη θέση που διεκδικείτε. Τι;;; Έχεις διδακτορικό πάνω στη συμβολή της πατάτας στην εξερεύνηση του διαστήματος; Και θες μονάδες; Και τι σχέση έχει αυτό με τη θέση που διεκδικείς;

Β) Κύριε Τοπαλίδη, λέτε ότι γνωρίζετε Γαλλικά και Ιταλικά σε επίπεδο C2.  On va parler un peu de vos études concernantes les conditions éducatives… Έλα μάγκα μου, μίλα γαλλικά ιταλικά κι αγγλικά... Τι σόι C2 λες ότι έχεις; Τι;;; Δεν μπορείς να μας μιλήσεις αυθόρμητα στις ξένες γλώσσες όπου λες ότι είσαι πιστοποιημένος; Μηδενίζεσαι...

Γ) Κύριε Τοπαλίδη, εδώ έχουμε έναν κατάλογο από 250 περιπτώσεις θεμάτων και προβλημάτων που δημιουργήθηκαν πέρυσι μέσα στα σχολεία και στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης... Διαλέξτε τρεις κλήρους να μιλήσουμε γι’ αυτά τα τρία θέματα, σχετικά με τον νόμο, την λύση που προτείνετε και αν συμφωνείτε με τον τρόπο και τη λογική που αντιμετωπίστηκαν καταθέτοντας τις προσωπικές σας προτάσεις...

            Έλα ρε Νέα Δημοκρατία... Πότε θα γίνεις πραγματικά θατσερική να γελάσει κάθε πικραμένος και να μηδενιστούν τα μηδενικά... 300€ επίδομα θέσης παίρνει ο διευθυντής σχολείου... 500€ παίρνει ο Διευθυντής Εκπαίδευσης... Για να παίρνουν αποφάσεις και να σπάνε αυγά... όχι για να κακοφορμίζουν πληγές!

            Οι κριτές της συνέντευξης δυστυχώς, βαθμολογούν σαν να πρόκειται για βαθμολογίες τριμήνου/τετραμήνου... Η 20βαθμη κλίμακα είναι ουσιαστικά 8βαθμη... Δηλαδή περνούν όλες και όλοι, διότι δεν υπάρχει και κάποιο θεσμικό πλαίσιο που να τους προστατεύει από μηνύσεις και αγωγές... Έτσι στον ανεπαρκή βάζουν 12-15 (με άριστα το 20). Στον άριστο βάζουν 20, και στον μαλάκα εξυπνάκια βάζουν 18... Σε παλαιότερη κρίση επί ΣΥΡΙΖΑ, ένα συμβούλιο κρίσης σε όλους τους υποψηφίους που είχαν πάνω από 25 έτη υπηρεσίας τους έβαλε άριστα... Άριστα πήραν 3 ανεπαρκέστατοι άνθρωποι (ο ένας μέθυσος, ο δεύτερος καπνιστής μέθυσος που κάνει τράκες από μαθητές λυκείου κι ο τρίτος ένας αυτοφοράκιας -έχει πηδήξει τους πάντες στις μηνύσεις, ενώ σε μια τέταρτη υποψήφια δ/ντρια με διδακτορικό και δείκτη ανεπάρκειας στο + άπειρο, λόγω γεροντοέρωτος προς συνάδελφό της συνδικαλιστή, έβαλαν άριστα παρά κάτι... Διευθυντάρες... Πάει η εκπαίδευση).

            Κι αν αυτά αφορούν τα κατώτερα στελέχη... Τι να πεις για τους συμβούλους και τους Διευθυντές Εκπαίδευσης... Εκεί να δεις... Σύμβουλοι διακοσμητικοί που δεν ξέρουν να διοργανώνουν μισό σεμινάριο πραγματικό για τις εκπαιδευτικές ανάγκες των νεότερων συναδέλφων τους... Διευθυντές εκπαίδευσης που είτε φτιάχνουν την κλίκα τους και διοικούν με απειλές και μπόλικη εμμηνόπαυση, είτε επικαλούνται φανταστικούς νόμους τους οποίους ουδέποτε εφαρμόζουν για να αποφύγουν τις ευθύνες τους... Mais c’est un grand bordel η διοίκηση παιδιά, με τέτοια στελέχη...

            Τα επιδόματα ευθύνης όμως, τα παίρνουν μια χαρούλα!!!

            Ε, ας μιλήσουμε για μια δυο εξαιρέσεις... Στην πρώτη περίπτωση, έχω υπ’ όψιν διευθυντή εκπαίδευσης νησιωτικού νομού με αμέτρητα νησιά, νησάκια, νησούδια, (20 κατοικημένα νησιά, για να ακριβολογώ) ο οποίος καταφέρνει να τοποθετεί εκπαιδευτικούς κάθε φορά που έχουμε έναρξη σχολικού έτους (δεν μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει Γυμνάσιο Λ/Τ ή δημοτικό ενός μικρού νησιού, χωρίς κανέναν εκπαιδευτικό ντόπιο, χωρίς κανέναν εκπαιδευτικό με οργανική θέση εκεί, με σχολείο κατειλημμένο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού από μετανάστες Αφγανούς, Πακιστανούς κτλ). Ο εν λόγω, καταφέρνει και τοποθετεί τους εκπαιδευτικούς του μόνιμους και μη, με την καλύτερη δυνατή διάθεση δικαιοσύνης... Ξέρετε, το να τοποθετείς έναν οικογενειάρχη με παιδιά στην Κάσο, κι έναν εργένη στην Κω, είναι μια τεράστια αδικία, κι ας υπάρχει κάλυψη από τον νόμο. Το να πειστεί ο δεύτερος να δώσει τη θέση του στον πρώτο κι ο πρώτος να πάει στη θέση του δεύτερου, είναι μια άσκηση ισορροπίας και κοινωνικής δικαιοσύνης που θέλει ισχυρή πειθώ, αγάπη κι ενσυναίσθηση, ώστε να τηρηθεί το πνεύμα του νόμου...

            Ο διευθυντής αυτός ξανατοποθετήθηκε στην θέση του με τις τελευταίες κρίσεις και του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία... Και δεν χρειάζεται να τον μνημονεύσω ονομαστικά... καλή του ώρα!

            Θα μνημονεύσω όμως την κυρία Χριστίνα-Χρυσάνθη Βαμβούρη, την μέχρι πρότινος Διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Διεύθυνσης στην πατρίδα μου, η οποία για πολλά χρόνια πριν, ήταν σύμβουλος φιλολόγων στον ίδιο νομό, αν και καταγόταν και ήταν κάτοικος Καβάλας.

            Την γνώρισα ως σύμβουλο παιδαγωγικής ευθύνης του σχολείου όπου υπηρετούσα και συνάμα σύμβουλο κλ. ΠΕ02.

            Η υπουργός Γιαννάκου, είχε αφαιρέσει 1 ώρα / εβδομάδα από τη διδασκαλία της ξένης γλώσσας, δίνοντάς την στα αρχαία ελληνικά, με την δικαιολογία της ενίσχυσης της ανθρωπιστικής παιδείας στην εκπαίδευση. Μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή στη διδασκαλία των ξένων γλωσσών μα και των εκπαιδευτικών τους. Χάθηκε το 1/3 των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών ξένων γλωσσών, το μάθημά τους αχρηστεύθηκε εντελώς –μάθημα του οποίου η αποτελεσματικότητα είναι απόλυτα μετρήσιμη από το «ευρωπαϊκό πλαίσιο αναφοράς» και από τον τρόπο κτήσης των πτυχίων Α1, Α2, Β1, Β2, C1, C2 όπου το κάθε επίπεδο απαιτεί περίπου 120-150 ώρες διδασκαλίας...

            Ως αντάλλαγμα, είχε δοθεί ως β’ ανάθεση το μάθημα της ιστορίας στους εκπαιδευτικούς αγγλικής γαλλικής και γερμανικής γλώσσας, δημιουργώντας όλες τις προϋποθέσεις για την καταστροφή του μαθήματος... Οι «συνάδελφοι» φιλόλογοι, παραχωρούσαν συνήθως το μάθημα της ιστορίας της α’ και β’ γυμνασίου (αρχαία και βυζαντινή ιστορία) κρατώντας για τον εαυτό τους το μάθημα της νεότερης ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας (το μόνο για το οποίο έχουν στοιχειώδη κατάρτιση οι φιλόλογοι ξένων γλωσσών)...

            Η σύμβουλος φιλολόγων κα Βαμβούρη αντελήφθη το πρόβλημα και ξεκίνησε επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών αγγλικής, γαλλικής και γερμανικής φιλολογίας... Θυμάμαι, 3ωρα σεμινάρια με δειγματικές διδασκαλίες και οδηγίες βήμα βήμα προς ναυτιλομένους... Ουδέποτε το έχω ξαναδεί αυτό το πράγμα. Σ’ ένα μάλιστα σεμινάριο, κάλεσε και όλους τους εκλεκτούς ιστορικούς της νεότερης ιστορίας για να μας μιλήσουν ξεκάθαρα κάνοντας την διάκριση θρυλούμενου αφηγήματος και ιστορικού αφηγήματος προς παιδιά και εφήβους... Ουδέποτε έχω παρακολουθήσει τέτοιο πράγμα. Και μάλιστα ήταν εκείνη η παράξενη εποχή όπου Βερέμης και Τατσόπουλος είχαν αναλάβει να ξεσκαλίσουν τους εθνικούς μας μύθους μεγεθύνοντας μια τεράστια σύγχυση που υποβόσκει σχετικά με την εθνική μας ταυτότητα... ναι... Η κυρία Βαμβούρη συνέβαλε όσο κανείς άλλος στην διάλυση των νεφών... Καταρτίζοντας τους δασκάλους, ως δασκάλα των δασκάλων.

            Αργότερα, την βρήκα διευθύντρια διεύθυνσης εκπαίδευσης στη Δράμα, όταν η πρωτότοκή μου ήταν λυκειόπαιδο... Και άρχισαν οι καταλήψεις των λυκείων... Και τι κάνεις σε αυτήν την περίπτωση;  Η πρώτη συνηθισμένη πλην ανεύθυνη σκέψη είναι: ας επέμβει κάποιος υπεύθυνος, κάποιος αστυνόμος, κάποιος διευθυντής σχολείου, ας περάσει λίγος καιρός τέλος πάντων κι ας επιληφθεί το μαθητικό κίνημα και και και ... φτάνει να φύγει το πρόβλημα από πάνω μας... Φτάνει να μην ζητηθούν ευθύνες από την διεύθυνση εκπαίδευσης και κατηγορηθεί για φασισμό και για αντιδημοκρατική συμπεριφορά διότι τολμά να αμφισβητήσει το «δημοκρατικό» δικαίωμα στην κατάληψη...

            Η κα Βαμβούρη, έχοντας συνείδηση ότι οι καταλήψεις είναι παράνομες ενέργειες και οιονεί βόμβες εγκλημάτων εντός σχολικών κτηρίων, ανέλαβε την ευθύνη... Πώς όμως μπορείς να έχεις ΚΑΙ τον σκύλο χορτάτο (να λειτουργήσουν τα σχολεία) ΚΑΙ την πίτα ολόκληρη (να μην συλληφθεί κανένας κατά το γράμμα του νόμου ώστε να μην έχουμε ένα αποτέλεσμα που θα γελοιοποιεί τη νομιμότητα από τους δικαιωματιστές της αριστεράς και της δήθεν προόδου);

            Λοιπόν, η κα Βαμβούρη τηλεφωνεί στην εισαγγελική αρχή, και ζητά την άδεια, παρουσία εισαγγελέως και αστυνομίας να μπουν σε όλα τα κατειλημμένα σχολεία χωρίς όμως να προχωρήσουν σε περαιτέρω κινήσεις... Η εισαγγελική αρχή συμφώνησε... Η αστυνομία παρουσιάστηκε, τα «καλόπαιδα» των καταλήψεων έπαθαν πλάκα, τα σχολεία λειτούργησαν έχοντας χάσει μια δυο ώρες το πολύ και.... Νίκησε η εκπαίδευση και η δημοκρατία στην κυριολεξία...

            Η κα Βαμβούρη, σύμφωνα με την προκήρυξη θέσης διευθυντών εκπαίδευσης, δεν πήρε τα μόρια που χρειαζόταν για να περάσει από συνέντευξη... Ουσιαστικά, το σύστημα (κυβερνήσεως Ν.Δ.), της έδειξε την πόρτα της εξόδου... Δεν κατακρίνω αυτούς που ήταν πάνω από αυτήν, στη μοριοδότηση. Προς Θεού. Μήτε τον ορισθέντα από την προκήρυξη και την διαδικασία καινούργιο διευθυντή. Τουναντίον του εύχομαι καλή επιτυχία. Όμως, το σύστημα επιλογής στελεχών είναι αναξιόπιστο... Φτιαγμένο για "χαρτιά", για τυπικά κι όχι ουσιαστικά προσόντα... Ειλικρινά, εύχομαι να με διαψεύσουν τα νέα στελέχη... Όμως την πείρα μου σας καταθέτω... Εντούτοις, επαναλαμβάνω... Καλή επιτυχία σε όλες και όλους τις νέες διευθύντριες και τους; νέους διευθυντές.

            Μπήκε ο Αύγουστος... Ένας μήνας μας χωρίζει από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Το σύστημα συνεχίζει να αναπαράγει «καλή και χρηστή παιδεία και διοίκηση» μόνο κατ’ εξαίρεση... Το παρόν κείμενο συντάσσεται ενώ δεν γνωρίζω αν η 60χρονη κα Βαμβούρη θα επιστρέψει στην τάξη (όπως έκανε για δυο χρόνια, μετά την ολοκλήρωση της θητείας της ως συμβούλου και πριν ορισθεί διευθύντρια εκπαίδευσης Δράμας) ή θα συνταξιοδοτηθεί. Θέλω όμως να την χαιρετήσω με μια έμμεση διαμαρτυρία... Γιατί η αναγνωρισμένη κι έμπρακτη αξιοσύνη είναι καταδικασμένη να παύεται;

            Κυρία Χριστίνα, καλή συνέχεια... Καλά συναπαντήματα, στο χώρο του πολιτισμού και της παιδείας... Και να θυμάσαι πάντοτε ότι υπήρχαμε κι εμείς, λίγοι ή πολλοί, που σε καταλάβαμε, σε αναγνωρίσαμε, σε σεβαστήκαμε και σε αγαπήσαμε!

Γιάννης Τοπαλίδης
Εκπαιδευτικός στη ΔΔΕ Ξάνθης,
Πτυχιούχος Γαλλικής Γλώσσας & Φιλολογίας ΑΠΘ
Διπλωματούχος Μουσικής Ωδείου
Μ. Α. Οικουμενικής Θεολογίας

[και εσχάτως σπουδαστής τμήματος Ιστορίας Εθνολογίας Δ.Π.Θ.]