Την προηγούμενη Κυριακή στους ναούς διαβάστηκε η γνωστή παραβολή. Συχνότατα, ασκείται έντονο μπούλιγκ ιεροκηρυκτικό, στο βασανισμένο ακροατήριο από ιεροκήρυκες της λογοδιάρροιας (ο ναός που εκκλησιάζομαι αποτελεί εξαίρεση στον άσχημο κανόνα - εξηγούμαι- γι' αυτό και κόλλησα στους Αγίους Αναργύρους Δράμας, κάνοντας τον ψάλτη). Συχνότατα, ένας αέρας αριστεροφροσύνης με φρεσκάδα θεολογικού λόγου, μπαίνει στη ζωή μας, και ομολογώ, εγώ ο αντιαριστερός (μετά την εμπειρία του α' εξαμήνου του 2015), ότι ανασαίνω καλύτερα χάρη στον αριστερόστροφο κοινωνιοκεντρικό θεολογικό λόγο. Ζητούμε το εύστοχο παράδειγμα που να ερμηνεύει και να ερμηνεύεται μέσα από το ευαγγέλιο. Ταυτόχρονα η χύδην αριστεροφροσύνη θυμίζει την χύδην εκκλησιαστικότητα... Πολλοί οι παπάδες κι οι ιεροκήρυκες, πολλές και οι ηθικολογικές μπαρούφες. Πολλοί οι αριστεροί, πολλές και οι αριστερές μπαρούφες που πετούν. Ένας δήθεν εκκλησιαστικός λόγος, παραλληλίζεται με τον κομμουνιστικό λόγο του μηδενισμού που δίνει πέπλο στο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου