Η Εστουδιαντίνα της Κωακής Ενδοχώρας στην εορτή των Αγίων Τριών Ιεραρχών
Στα 7 χρόνια που είμαι στην Κω, και στα 8 έτη της αρχιερατείας του σεβαστού μας π. Ναθαναήλ, Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου, είναι η 4η φορά που μου ζητήθηκε η συμμετοχή στη διοργάνωση αυτής της υπέροχης γιορτής των γραμμάτων. Μάλιστα είναι η 3η φορά που συνεργάζομαι με έναν από τους πιο γόνιμους, ευαίσθητους και έξυπνους ανθρώπους της εκπαίδευσης που έτυχε να γνωρίσω σε τούτο το ευλογημένο μέρος, την αδερφική πλέον φίλη μου Vaso Kalyva.
Το concept απλό, λιτό πλην απολύτως επιτυχημένο. Η τοπική Εκκλησία διαθέτει έναν σπάνιο χώρο/αίθουσα, την λεγόμενη Πνευματική Εστία. Χώρος με σπάνια ακουστική και εξαιρετική αισθητική (αυτό τον χώρο χρησιμοποίησε ο Νίκος Παπάζογλου προ 20-25 ετών για να κάνει ηχογραφήσεις των Μικρών Περιπλανήσεων), με χωρητικότητα 150 καθημένων και ολίγων ορθίων. Ένας ομιλητής -συνήθως κάποιος συνάδελφος της Κω εκτός από φέτος που εκλήθη ο καθηγητής Φώτης Δημητρακόπουλος- μιλά για 15-30 λεπτά για το έργο και τη ζωή των Τριών Ιεραρχών. Κατόπιν ένα μουσικό μαθητικό σχήμα (ενίοτε μουσικοθεατρικό) τραγουδά με σεβασμό τραγούδια σχετικά με το δάσκαλο και τη διαδικασία της μάθησης, εκκλησιοποιώντας τον κόσμο της εκπαίδευσης, για 15-30 λεπτά. Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος και οικοδεσπότης κάνει μια αποφώνηση τιμώντας το μέσο ανώνυμο εκπαιδευτικό...
Παρούσες όλες οι αρχές του νησιού μας, ο Δήμαρχος, ο Έπαρχος, ο Βουλευτής, ο Δ/ντής Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης, ο Ταξίαρχος, ο Ιμάμης, οι διευθυντές των σχολείων, οι Ιερείς και οι εκπαιδευτικοί μας (και καμιά 40αριά γονείς των παιδιών που συμμετέχουν στην παράσταση)
Φέτος παίξαμε και τραγουδήσαμε 5 τραγούδια και διαβάσαμε ισόποσα κείμενα – ποιήματα, θέλοντας να τονίσουμε το στοιχείο της Ευχαριστίας όπως την εννοούμε στο λειτουργικό χώρο της Εκκλησίας μας, μέσα από τη θύραθεν κοσμική μουσική και ποίηση. Είμαστε πεπεισμένοι ότι κάθε τι στη ζωή μας πρέπει να εκκλησιοποιείται και να εκκλησιοποιεί.
Έτσι, ξεκινήσαμε με μια θρακιώτικη λαϊκή/παραδοσιακή εκδοχή της παραβολής του πλούσιου και του Λάζαρου («Τι καλά το λέει τ’ αηδόνι»).
Κατόπιν, «Εγώ δεν είμαι ποιητής» του Νίκου Παπάζογλου, για τον Ιούδα, για την μετάνοιά του, για το πόσο του μοιάζουμε συχνά.
Στη μέση εμπνευσθήκαμε από ένα πανηγυρικό, έντεχνο - παραδοσιακότροπο τραγούδι των Διονύση Σαββόπουλου και Θανάση Παπακωνσταντίνου, σε ρυθμό μικτό, καλαματιανό και καρσιλαμά, που μιλά για "το Κάλεσμα" στη Βασιλεία των Ουρανών.
Κλείσαμε με δυο τραγούδια του Αλκίνοου Ιωαννίδη, "Του έρωτα σημάδι" και από τις "περιπέτειες ενός προσκυνητή" το "Αυτός ο κόσμος που αλλάζει", διότι κάθε Κυριακή, γεννιέμαι απ’ την αρχή κι αισθάνομαι, διότι ό,τι κι αν συμβαίνει, τ’ όνειρο του Άδη είναι ο Ουρανός, για ν’ ανοίξει το δέντρο κάθε στεναγμού τα κλαδιά του, και να γίνει το δέντρο αυτό γιορτή να φτερουγίσει η μέρα.
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος και η Μάρω Βαμβουνάκη, με κείμενα που απέδωσαν τα παιδιά, στο ίδιο μήκος κύματος, μας έδωσαν την ευκαιρία να κατρακυλήσουμε στο μέσα μας κόσμο αναζητώντας δύναμη από την πίστη και την προσευχή, αυτό το καταπληκτικό μυστήριο της προσωπικής σχέσης ενός εκάστου προσώπου με το Θεό.
Στο βίντεο βλέπετε 36 παιδιά που προέρχονται από το Γυμνάσιο και τις Λ/Τ Ζηπαρίου, 9 παιδιά από το Γυμνάσιο και το ΓΕΛ Αντιμάχειας, 1 από το 2ο ΓΕΛ Κω, 1 από το 2ο Γυμνάσιο Κω. Αυτά απαρτίζουν για φέτος την "Εστουδιαντίνα της Κωακής Ενδοχώρας".
Ενώ 3 παιδιά, αυτά που απέδωσαν τα ποιητικά κείμενα, προέρχονται από το 1ο Γυμνάσιο.
Τα ονόματα των παιδιών, όπως συμμετείχαν:
Στα κείμενα οι
Δημήτρης Μανούσογλου
Φαίη Παπαχαραλάμπους
Στην Ορχήστρα:
Βιολί Ειρηάνα Κάπα ειρηάνα κπ.
Βιολί Μανώλης Κρεμμύδας
Ηλεκτρικό Μπάσο Γιάννης Μιχαιρίνας Johnny Miherinas
Κιθάρα Δάφνη Τοπαλίδου
Κιθάρα Θωμάς Μάριος Δημητριάδης Thomas Dimitriadis
Κιθάρα Μαρτσέλο Λίκο Marcelo Barca
Κιθάρα Μελίνα Χατζηνικολάου
Κιθάρα Ραφαήλ Μαμμάς
Κιθάρα Μαρία κουλιανού
Κλαρίνο Βαγγελης Κλειδοπουλος
Κρουστά Μανώλης Δρόσος Manolis Drosos
Λαούτο / Μαντολίνο Ιάσων Παππούλης Jason Pappoulis
Μπουζούκι Μανώλης Τσιγαράς Μανώλης Τσιγαράς
Πλήκτρα Χριστόφορος Παπαϊωάννου
Πιάνο - Ενορχήστρωση ο Μανώλης Χαρμαντάς
Στη Χορωδία:
Αγάπη Σάκοβιτς Αγαπη Σ.
Άγγελος Δρομπόνης
Αναστασία Λιαμακερού
Ανδρέας Τρούμπας Andreas Troumbas
Βασιλική Μαρίνου
Βασιλίνα Καθοπούλη 'Ίλια Κ.Π'
Γεωργία Τριμάτη Georgia Trimmati
Δήμητρα Θεοδωρίδου
Ιωάννα Χατζηγεωργαλή
Καλλιόπη Μωρέ Kalliopi More
Κατερίνα Μπόρου Ποπη Παπαποστολου
Κυριάκος Μαρκάκης
Κώστας Μπίλλης
Μαρία Σακελλιάδη
Μαρία Τσιγαρά
Μαρία Χατζηκαλυμνίου
Μιχάλης Μαρκάκης
Μύρτα Γιαννίκου Myrta Giannikou
Νεφέλη Ιόριο Nefeli Iorio
Παναγιώτα Μαλλιά
Ριζαλίνα Γκεστένια
Ρισιάνα Ντοντάι Risiana Dodai
Σέβη Μονάχα Sevi Monaxa
Στεφανία Λαμπροπούλου
Χρησιμοποιώ τούτο το μέσο για να επικοινωνώ πρώτα με τούτα τα παιδιά, για να κοινωνώ τη χαρά μου, την τρέλα μου, τα πάθια μου. Ενδεχομένως να ικανοποιώ κι ένα κομμάτι μιας ματαιοδοξίας, καλλυμένης, κρυφής. Είναι η χαρά του δασκάλου που ψάχνει να βρει τρόπους να αποσχολιοποιήσει το σχολείο, να κάνει σχολείο την κοινωνία...
Βαριά φιλοσοφία; Κούφια λόγια; Δεν ξέρω...
Σίγουρα θέλω να εκφράσω την αγάπη μου σε τούτα τα λεβεντόπαιδα που ακολούθησαν εμένα όλα τα σαββατοκύριακα του Δεκέμβρη και του Γενάρη για να κάνουν πρόβες, ανοίγοντας το σχολείο τις ημέρες που είναι κλειστό, ανοίγοντας το σχολείο σε όλο τον κόσμο...
Επίσης θέλω να εκφράσω τη χαρά μου που για μια ακόμη φορά συνεργάστηκα με την Βάσω Καλύβα... Η διακριτικότητα, η επιμονή, η φιλόκαλη αισθητική της με συντρόφευαν διαρκώς ακόμη και τις στιγμές που δεν ήταν στις πρόβες μου... Ναι, ακόμη και όταν ήμουν μόνος μου, είχα στο νου μου συχνά τον τρόπο της Βάσως.
Τέλος, ευχαριστίες πολλές προς τον αδερφικό συνεργάτη. τον κύριο Andreas Mitalas... Έφτιαξε πάλι πράγματα. Με την κάμερα, με τον υπολογιστή του, με το κέφι του και με την διακριτικότητά του...
Απολαύστε μας...
https://www.youtube.com/watch?v=Z_jjY8kRQ4g&t=474s
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου