ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

    "Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι η στάση της ελληνικής κοινωνίας έναντι της Εκκλησίας. Η ελληνική κοινωνία είναι η ίδια πολιτειοκρατική. Θέλει η ίδια να παρεμβαίνει στην Εκκλησία. Θέλει να έχει την δυνατότητα επιλογής (opt in - opt out) σε σχέση με την ορθόδοξη Εκκλησία. Τη θεωρεί παρακολούθημα του κράτους και συγχέει - η κοινωνία περισσότερο από την Εκκλησία - την ιδιότητα του πολίτη με την ιδιότητα του πιστού. Θεωρεί ότι πρέπει να έχει άποψη για το ποιά θεολογική ή ηθική στάση πρέπει να τηρήσει η Εκκλησία.

    Ο πολίτης θεωρεί ότι δικαιούται κατά το Σύνταγμα, κατά το άρθρο 13, όποτε θέλει να είναι και όποτε θέλει να μην είναι μέλος της Εκκλησίας. Θέλει πχ αποτέφρωση αντί για ταφή, αλλά θέλει και ορθόδοξη εξόδιο ακολουθία. Θέλει να συνάπτει πολιτικό γάμο, αλλά θέλει να κάνει και βάπτιση του παιδιού του, νηπιοβαπτισμό. Ακολουθεί γενικά μια δική της αντίληψη την οποία η ορθόδοξη Εκκλησία λόγω «ευρυχωρίας» και λόγω συμβιβασμού με την πραγματικότητα, την αποδέχεται σε πολύ μεγάλο βαθμό.

    Εάν η Εκκλησία έδινε αγώνα για τις απόψεις της σε σχέση πχ με τις προγαμιαίες σχέσεις ή σε σχέση με την έκτρωση, η ελληνική κοινωνία θα βρισκόταν ενώπιον ενός καθρέφτη που την βάζει να δει τις μεγάλες ηθικές επιλογές της που είναι σε μεγάλο βαθμό φιλελεύθερες και νεωτερικές.

    Η επιλεκτική και μεταβλητή σχέση με την ορθόδοξη Εκκλησία επιτρέπει ίσως στην ελληνική κοινωνία να αποφεύγει τη συνάντηση με διλήμματα. Να τα παραμερίζει. Να επιλύονται όλα με έναν απλό τρόπο, μέσω πρακτικών διευθετήσεων, με γενικευμένη χρήση της αρχής της «οικονομίας»..."

Ευάγγελος Βενιζέλος