Με αφορμή, τις παρεμβάσεις των επισκόπων Πειραιά και Κυθήρων, εναντίον των διεκκλησιαστικών και διαθρησκειακών διαλόγων
"Η Εκκλησία δεν είναι μια κλειστή εταιρεία σεσωσμένων, που απολαμβάνουν, αποκλειστικά αυτοί, τα δώρα του Θεού και διεκδικούν να εξασφαλίσουν ανέσεις, προνόμια και κοσμική εξουσία". Αναστάσιος Αλβανίας....
Μετά από αυτή την κουβέντα αλλά και όλο το έργο ενός τέτοιου Ιεράρχη, με όλες τις συμμετοχές του στους διαχριστιανικούς διαλόγους, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, στους διαθρησκειακούς διαλόγους και στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή σε Αφρική και Κορέα, μετά την ανάσταση μιας καμμένης Ορθόδοξης Εκκλησίας, πετάγονται και δυο κομπλεξικές κοπριές, που "ιερουργούν" σε Πειραιά και Κύθηρα, μαζί με τον εκ Θεσσαλονίκης πατρολόγο αναθεματιστή, να προβάλλουν την ψυχοπαθολογική τους συμπλεγματική φυσιογνωμία, τα γεροντοκορίστικα νευράκια τους, την θεολογική τους εμμηνόπαυση, ως λόγο Ορθοδοξίας... Και ως γνήσιοι ντενεκέδες, άδειοι, κάνουν θόρυβο... Αποτέλεσμα; Σύγχυση και απώλεια αυτοπεποίθησης και αυτοσυνειδησίας... Η Ορθόδοξη Εκκλησία, μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή πλέον να ορθοδοξοποιήσει τα πάντα, να σπάσει δεσμά αιώνων, να επανευαγγελιστεί τον Ιησού Χριστό και το Αναστάσιμο μήνυμα, γιατί με ανθρώπους σαν τον Αναστάσιο Αλβανίας, τον Περγάμου Ιωάννη, τον Αθηνών Ιερώνυμο, τον Δημητριάδος Ιγνάτιο, τον Πρεβέζης Μελέτιο, τον Κώου και Νισύρου Ναθαναήλ, τον Διδυμοτείχου Δαμασκηνό, τον Σύρου Δωρόθεο, σύμπασα την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης, τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο, τον Διοκλείας Κάλλιστο,τον πρώην Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης Αθανάσιο Γιέφτιτς, τον Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο Ράντοβιτς, τον Μπάσκας Ειρηναίο Μπούλοβιτς, Ιερές Μονές σαν την Ιβήρων και σαν την Σταυρονικήτα, αλλά και πολλούς ιερείς σαν τον π. Νικόλαο Λουδοβίκο, πολλούς λαϊκούς θεολόγους μέσα από τις θεολογικές σχολές ή μέσα από την εκπαίδευση, λοιπόν με τέτοιους ανθρώπους, όχι μόνο δεν φοβόμαστε τίποτε, αλλά γινόμαστε μια αγκαλιά, μια στοργή, μια αγάπη, μια Αγία Καθολική Αποστολική Εκκλησία... Απέναντι σε τέτοια αναστήματα, όλη η Ρωμαιοκαθολική, Προτεσταντική ή όποια άλλη Χριστιανοσύνη, αν δεν υποκλιθεί, φεύγει ηττημένη... Σήμερα, σε εποχές δύσκολες, όπου με διάλογο και ψυχραιμία πρέπει να διακρίνουμε το άχυρο από το στάρι, ειδικά στο Ισλάμ, αντί να προβάλλουμε αυτούς τους ανθρώπους, οι παλιοφυλλάδες σαν "ΤΟ ΒΗΜΑ", αλλά και οι θρησκευτικές ιστοσελίδες, προβάλλουν τους ηλίθιους ντενεκέδες, τους εξωγήινους, τα αφύσικα ανθρωπάκια, τους εξουσιολάγνους κάθε ολοκληρωτισμού... Πόσες χουντικές αμαρτίες άραγε κρύβουν μεσ' στα ράσσα τους, ο Καλαβρύτων, ο Θεσσαλονίκης, ο Πειραιώς, ή οι πιστολάδες ομότιμοι καθηγητές της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, σαν τον πατρολόγο αναθεματιστή... Τέλος πάντων... Δεν είναι δουλειά μου να κατηγορώ κανέναν... Ένα μόνο θέλω να πω... Κουράστηκα από την εξωγήινη εγωπαθή έκφραση της ηλιθιότητας των γκαζοντενεκέδων...
Ο Θεός βοηθός.
Μετά από αυτή την κουβέντα αλλά και όλο το έργο ενός τέτοιου Ιεράρχη, με όλες τις συμμετοχές του στους διαχριστιανικούς διαλόγους, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, στους διαθρησκειακούς διαλόγους και στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή σε Αφρική και Κορέα, μετά την ανάσταση μιας καμμένης Ορθόδοξης Εκκλησίας, πετάγονται και δυο κομπλεξικές κοπριές, που "ιερουργούν" σε Πειραιά και Κύθηρα, μαζί με τον εκ Θεσσαλονίκης πατρολόγο αναθεματιστή, να προβάλλουν την ψυχοπαθολογική τους συμπλεγματική φυσιογνωμία, τα γεροντοκορίστικα νευράκια τους, την θεολογική τους εμμηνόπαυση, ως λόγο Ορθοδοξίας... Και ως γνήσιοι ντενεκέδες, άδειοι, κάνουν θόρυβο... Αποτέλεσμα; Σύγχυση και απώλεια αυτοπεποίθησης και αυτοσυνειδησίας... Η Ορθόδοξη Εκκλησία, μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή πλέον να ορθοδοξοποιήσει τα πάντα, να σπάσει δεσμά αιώνων, να επανευαγγελιστεί τον Ιησού Χριστό και το Αναστάσιμο μήνυμα, γιατί με ανθρώπους σαν τον Αναστάσιο Αλβανίας, τον Περγάμου Ιωάννη, τον Αθηνών Ιερώνυμο, τον Δημητριάδος Ιγνάτιο, τον Πρεβέζης Μελέτιο, τον Κώου και Νισύρου Ναθαναήλ, τον Διδυμοτείχου Δαμασκηνό, τον Σύρου Δωρόθεο, σύμπασα την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης, τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο, τον Διοκλείας Κάλλιστο,τον πρώην Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης Αθανάσιο Γιέφτιτς, τον Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο Ράντοβιτς, τον Μπάσκας Ειρηναίο Μπούλοβιτς, Ιερές Μονές σαν την Ιβήρων και σαν την Σταυρονικήτα, αλλά και πολλούς ιερείς σαν τον π. Νικόλαο Λουδοβίκο, πολλούς λαϊκούς θεολόγους μέσα από τις θεολογικές σχολές ή μέσα από την εκπαίδευση, λοιπόν με τέτοιους ανθρώπους, όχι μόνο δεν φοβόμαστε τίποτε, αλλά γινόμαστε μια αγκαλιά, μια στοργή, μια αγάπη, μια Αγία Καθολική Αποστολική Εκκλησία... Απέναντι σε τέτοια αναστήματα, όλη η Ρωμαιοκαθολική, Προτεσταντική ή όποια άλλη Χριστιανοσύνη, αν δεν υποκλιθεί, φεύγει ηττημένη... Σήμερα, σε εποχές δύσκολες, όπου με διάλογο και ψυχραιμία πρέπει να διακρίνουμε το άχυρο από το στάρι, ειδικά στο Ισλάμ, αντί να προβάλλουμε αυτούς τους ανθρώπους, οι παλιοφυλλάδες σαν "ΤΟ ΒΗΜΑ", αλλά και οι θρησκευτικές ιστοσελίδες, προβάλλουν τους ηλίθιους ντενεκέδες, τους εξωγήινους, τα αφύσικα ανθρωπάκια, τους εξουσιολάγνους κάθε ολοκληρωτισμού... Πόσες χουντικές αμαρτίες άραγε κρύβουν μεσ' στα ράσσα τους, ο Καλαβρύτων, ο Θεσσαλονίκης, ο Πειραιώς, ή οι πιστολάδες ομότιμοι καθηγητές της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, σαν τον πατρολόγο αναθεματιστή... Τέλος πάντων... Δεν είναι δουλειά μου να κατηγορώ κανέναν... Ένα μόνο θέλω να πω... Κουράστηκα από την εξωγήινη εγωπαθή έκφραση της ηλιθιότητας των γκαζοντενεκέδων...
Ο Θεός βοηθός.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου